وقتی تو نیستی
من حزن هزار آسمان بی اردیبهشت را گریه می کنم
فنجانی قهوه در سایه های پسین
عاشق شدن در دی ماه
مردن به وقت شهریور
وقتی تو نیستی
هزار کودک گمشده در نهان من
لای لای مادرانه تو را می طلبد
وقتی که تو نیستی
دنیا چیزی کم دارد
مثل کم داشتن یک
وزیدن،یک واژه ،یک ماه
من فکر می کنم در غیاب تو
همه خانه های جهان خالیست
همه پنجره ها بسته است
اصلن کسی حوصله آمدن به
ایوان عصر جمعه را ندارد
برچسب : نویسنده : baharvatabestaneha بازدید : 43